دوستان عزیز در جلسات پیش، مقدماتی درباره ی زیارت جامعه کبیره را بیان کردیم در این

جلسه با طلب اخلاص از خداوند متعال رسماً وارد فرازهای بلند مرتبه ای از زیارت می شویم.

 السّلام علیکم؛ سلام و درود بر شما....

«سلام» از «سَلِمَ» ضدّ خصومت و به معنای شدت موافقتی است که هیچ‏گونه خلاف

و نزاعی در بین نباشد. انقیاد، صلح، رضا و امثال آن از لوازم این معناست.

سلام به معنای سلامت است و «السلام علیکم» یعنی سلامت از جانب خدا بر شما

[مخاطبان] باد. چون سلام از اسمای حسنای خداست: (هو الملکُ القدّوس السلام)

و مبدأ هر گونه سلام و سلامتی اوست:

«اللّهمّ أنت السلام و منک السلام و لک السلام وإلیک یعود السلام»

خدایا! سلام تویی و سلامتی از تو نشأت می‏گیرد و از آنِ توست و به سوی تو نیز باز

می‏گردد. از آنجا که خدای متعال سلام است، سلام و جوابی که میان دو نفر رد و بدل

می‏شود (سلام علیک، علیک السلام) عبارت دیگری از (هو الأوّل و الاخر) است.

دو نکته:

الف) خداوند سلام است، یعنی تمام کمال‏های خداوند از آسیب عیب و گزند سالم است.

ب) خداوند مبدأ فاعلی تمام آثار سودمند و با برکت است پس مبدأ آغازین سلام نیز

خداست.